[muzyka]
Rozanielony demon smutku
Stoi nad głową i szepce...
"Jesteś nic nie warty, głupku"
Z rozkoszą mówi: Nikt Cię nie chce...
Myśli złe podsyła
pełne goryczy, zmartwienia...
"Nikt Cię nie chce
Nic nie wartyś
Nikt Cię nie chce"
Kulę się pod siłą spojrzeń
co wbijają się we mnie jak noże
Palce zaciskam w udręce
Knykcie bielą się czym prędzej
Rozpaczy, odpuść!
Nie dziś twe zbiory mają się pokryć
ze żniwem ponurego kosiarza
Uciekam sprzed kosy
Znów ma być
bezpiecznie
Dosyć...
Wow, to jest... Nieziemskie! Bardzo mi się to podoba, kocham taką mroczną poezję.
OdpowiedzUsuńWybacz, że dopiero teraz na to weszłam i dopiero teraz komentuję, ale nie miałam czasu, bo wróciłam z jednych wakacji, to pojechałam na drugie. Nawet nie mam czasu napisać rozdziału na swoim blogu. Ale nie o to chodzi. Tu chodzi o Twoją twórczość, a ona bardzo mi się podoba. Z niecierpliwością życzę weny i czekam na następne rozdziały.
Pozdrawiam,
Lusieeek.
Dziękuję :)
UsuńA widzisz, mówiłaś, że nie mam za grosz talentu do niczego :P
Również pozdrawiam,
K.
No widzisz, mówiłam i myliłam się, z czego teraz się bardzo cieszę. I cieszę się, że wtedy tak na mnie naskoczyłaś, bo inaczej Twojej poezji nie zaczęłabym czytać ^^ A jesteś naprawdę dobra ♥
UsuńWiersz naprawdę do mnie dotarł :). Może tematyka, tak bardzo bliska mojej osobie... w każdym razie, nie jest to Kaczmarski ani Dostojewski, jednak przesłanie uderza, co chyba najważniejsze w poezji. Zaczęłam czytać twojego bloga, brnę więc dalej. Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńFocus z frustrac-ja.
Dziękuję...
Usuń