Zapełnisz kartkę?

Do po­bud­ki daleko
A kar­tka znów pusta
Do opad­nięcia mgieł z nad rzeki
Nie jed­no życie zdąży ustać.

Do pier­wsze­go słońca promienia
Jeszcze trochę, spo­ro poczekamy
A już od kil­ku godzin coś się zmienia:
No­wy Rok, no­wy dzień witamy

Skreśli­my ko­lej­ne słowa
ko­lej­ne wier­sze w życiu miną
A kar­tka wciąż błaga od nowa:
At­ra­men­tu, pióra, krwi i wina...

Szczęścia życzy­my, spełnienia
marzeń i siebie ogółem
Ty­le wszys­tkiego, a usychamy
wciąż od te­go sa­mego pragnienia...

Do brzas­ku ty­le jeszcze się zdarzy
ty­le pier­wszych krzyków usłyszy noc
ty­le is­tnień owi­nie się jeszcze w koc...
O za­pełnieniu mi­mo to kar­tka może pomarzyć.

Bo ile is­tnień by nie było
ile pod­pisów Śmier­ci nie zliczyć
- a kar­tkę zaw­sze świeżą farbą pokryło
ko­lej­ne is­tnienie, wys­tar­czy chcieć
dos­trzec cud w każdej chwili...

Dos­trze­gaj no­we szanse
Za­pełnisz kartkę?
_____________________
Z okaz­ji No­wego Ro­ku życzę wszys­tkiego dob­re­go, by ten rok był lep­szy niż pop­rzed­ni. ;)