Z każdą porażką jestem silniejsza!

Zbłąkana - zasnęłam, a we śnie

choć wcale nie miało być pięknie

było wspaniale

Otumaniona szczęściem - bo to też trunek

zamknęłam znów oczy

błagałam o ratunek.

Bo byłam - ja - pewna,

że źle się to skończy

źle się potoczy, 

rozpadnie...

I cóż rację miałam...

Ale - cóż zrobić? Takie to życie.

Porażka po prostu dodać ma siły

A ja już nie szukam

kryjówki

i walczę...

O siebie.